Θεραπεία γυναικειας ακράτειας

α. Συντηρητικά Μέτρα
Η θεραπεία της γυναικείας ακράτειας εξαρτάται από το είδος της ακράτειας και από την ποσότητα της απώλειας των ούρων.Ο περιορισμός των παραγόντων κινδύνου όπως η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η λήψη ανθρακούχων υγρών θα περιορίσουν την έκταση του προβληματος.

Η θεραπεία συμπεριφοράς με επανεκπαίδευση της ουροδοχου κύστης έχει ως σκοπό την παράταση του μεσοδιαστήματος μεταξύ των ουρήσεων. Οι ασκήσεις πυελικου εδάφους (κυρίως οι ασκήσεις Kegel) επίσης περιοριζουν την έκταση του προβλήματος της ακράτειας.

β. Φαρμακευτική Αγωγή

• Αντιχολινεργικά φάρμακα
  Τα αντιχολινεργικά φάρμακα αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της θεραπείας της επιτακτικής ακράτειας.

Τα συνηθέστερα χρησιμοποιούμενα φάρμακα οξυβουτυνίνη, η τολτεροδίνη, η δαρεφινασίνη, η φισοτιροδίνη και η σολιφρακινη. Τα νέας γενιάς αντιχολινεργικά φάρμακα έχουν το πλεονέκτημα των ήπιων ανεπιθύμητων ενεργειών (ξηροστομία, δυσκοιλιότητα) και της άπαξ χορήγησης ημερησίως. Ο συνήθης χρόνος χορηγησης τους ειναι τουλάχιστον 3μηνη.

• Ντουλοξετίνη
  Η ντουλοξετίνη, αντικαταθλιπτικό φάρμακο, έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπείας της ακράτειας από προσπάθεια.
• Τοπικά οιστρογόνα
  Η εφαρμογή κολπικής κρέμας χαμηλης δόσης οιστρογόνων φαίνεται να μειώνει την επιτακτικού τύπου ακράτεια.

γ. Μη Επεμβατικές Τεχνικές

• Ενδοουρηθρική έγχυση διογκωτικών υλικών
  Διάφοροι παράγοντες έχουν χρησιμοποιηθεί όπως η πολυδιμεθυλοσιλοξάνη (Macroplastique) και σφαιρίδια ζιρκονίου επικαλυμμενα (Duvusphere) με μειονέκτημα την υποτροπή της ακράτειας.

Ένδειξη τους αποτελεί η ακράτεια από προσπάθεια λόγω ενδογενούς διαταραχής του σφιγκτηριακού μηχανισμού.

• Αλλαντοτοξίνη τύπου Α
  Ενέσεις Botox στην ουροδόχο κύστη διουρηθρικά αποτελούν θεραπεία για τη επιτακτική ακράτεια. Συχνά, απαιτείται επανάληψη κάθε 6-9 μήνες.
• Τοποθέτηση ταινίας ελεύθερης τάσης.

Επιπλοκές

Οι επιπλοκές της γυναικείας ακράτειας ούρων είναι:

• Δερματίτιδες: Οι γυναίκες με ακράτεια ουρων εμφανίζουν συχνότερα δερματίτιδες γεννητικών οργάνων.
• Ουρολοιμώξεις: η ακράτεια αυξάνει την πιθανότητα υποτροπιαζουσών ουρολοιμώξεων
• Περιορισμός κοινωνικών δραστηριοτήτων: Η ακράτεια ούρων αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για κοινωνικές δραστηριότητες όταν η γυναίκα πάσχει από επιτακτική ούρηση και χρειάζεται άμεσα να προσέλθει σε τουαλέτα.
• Περιορισμός φυσικής δραστηριότητας: Όταν η γυναίκα εμφανίζει ακράτεια από προσπάθεια αδυνατεί να γυμνασθεί λόγω του φόβου της απώλειας ούρων.
• Περιορισμός σεξουαλικής δραστηριότητας: Γυναίκες με ακράτεια από προσπάθεια αποφεύγουν τη σεξουαλική δραστηριότητα από ντροπή προς το σύντροφο τους λόγω απώλειας ούρων.