Διάγνωση ακράτειας

Η διάγνωση της ακράτειας ούρων είναι εύκολη και ανταπόδεκτη μιας που η γυναίκα προσερχεται στον ουρολογο αναφέροντας απωλεια ούρων. Ο εξειδικευμένος ουρολόγος θα πρέπει να διαγνώσει το ειδος της ακράτειας, να εκτιμήσει το μεγεθος του προβληματος και να διακρίνει την ύπαρξη παθολογικών καταστάσεων, που ευθύνονται η συνυπάρχουν με τηνακράτεια ούρων.
Απαραίτητη είναι λοιπόν:

  1. λήψη ιστορικου κυρίως γυναικολογικό ιστορικό, φάρμακα, τοκετοί, χειρουργικές επεμβάσεις, έξεις και συνήθειες.
  2. γενική ούρων – καλλιέργεια ούρων
  3. υπερηχογραφικός έλεγχος νεφρού – κύστεως και εκτίμηση υπολλείματος ούρων
  4. stress test – παραγγέλουμε στην ασθενη να βήξει σε διάφορες θέσεις παρατηρούμε την διαφυγή ούρων.
  5. ουροδυναμικός έλεγχος – είναι ειδική εξέταση η οποία πραγματοποιείται με ειδικό μηχάνημα το ουροόμετρο. Ο ουροδυναμικός έλεγχος ουσιαστικά αναπαράγει τις συνηθισμένες συνθήκες πλήρωσης και κένωσης της ουροδόχου κύστης της ασθενους.
    Για την ακράτεια συνιστάται:
    – κυστεομέτρηση πλήρωσης
    – μέτρηση του ALPP
    – προριλομέτρηση
  6. ουρηθροκυστιοσκόπηση: είναι μια ειδική εξέταση η οποία βοηθά στον καθορισμό της αιτίας, επιτακτικού τύπου ακράτειας. Μπορεί να αναδείξει τριγωωίτιδα κύστηξ, φλεγμονή ουροδόχου κύστης, λιθίαση κύστης, όγκο ουροδόχου κύστεως. Η κυστεοσκόπηση μπορεί να συνοδεύεται από λήψη βιοψίας της ουροδόχου κύστεως. Η ουρηθροσκόπηση αναζητά ανατομικές ανωμαλίες ουρήθρας.
  7. γυναικολογικός έλεγχος
    Πρέπει να τονίσουμε οτι τις περισσότερες φορές δεν απαιτείται το σύνολο των παραπάνω εξετάσεων για την διάγνωση της ακράτειας.